Czy umiesz gwizdać, Johanno?

Can You Whistle, Johanna?

Sceniczna adaptacja książki Ulfa Starka, pióra Nicka Wooda

Ośmioletni Berra bardzo chciałby mieć dziadka, takiego samego jak ma jego najlepszy przyjaciel Uffe. Chłopcy udają się w tym celu do domu opieki, gdzie poznają Nilsa, sympatycznego starszego pana w kapeluszu, lubującego się w cygarach i babeczkach cynamonowych. Czas spędzony na wspólnych rozmowach przy kawie, grach w karty, nauce gwizdania, konstruowaniu latawca, a nawet... wykradaniu czereśni z sadu w środku nocy, powoduje, że między „dziadkiem” a „wnukiem” rodzi się bardzo bliska więź. Bez mała można powiedzieć, że naprawdę stają się rodziną. Jednak pewnego dnia, gdy po dłuższej nieobecności chłopcy odwiedzają Nilsa okazuje się, że jego pokój jest pusty...
Autor w niebanalny sposób opowiada o przemijaniu, kruchości chwili, ponadpokoleniowej przyjaźni. Pokazuje, jak ważne w momencie odejścia bliskiej nam osoby jest zachowanie w pamięci wszystkich wartościowych wspomnień, dzięki którym będzie ona żyła dalej, w nas samych.

„Po tych gałęziach wejdziesz na górę jak po schodach. Zobaczysz, dziadku. Przecież sam mówiłeś, że zawsze trzeba się mocno napocić, żeby do czegoś dojść.”

                                                                                                                                                                                                              Izabella Nowacka

 

To opowieść o szczególnej relacji chłopca z „przyszywanym” dziadkiem.
„Czy umiesz gwizdać, Johanno?” to tytuł piosenki, którą dziadek Nils gwiżdże na ich wspólnym spacerze po parku.
„Chcę się nauczyć gwizdać!” – mówi Berra. Ale niestety, „z gwizdaniem jest jak ze wszystkim. Potrzeba się nieźle napocić, żeby coś osiągnąć.”
Berra osiągnie naprawdę sporo. Nauczy się przyjaźni, a przede wszystkim dowie się, że przyjemniej jest dawać niż dostawać.
Spektakl zrealizowaliśmy prostymi środkami, postawiliśmy na umowność i symbole, by jak najbardziej wyeksponować to, co rodzi się i rozwija między bohaterami.

                                                                                                                                                                                                                Laura Słabińska

Tłumaczenie: Liliana Bardijewska
Reżyseria: Laura Słabińska
Scenografia: Aneta Tulisz-Skórzyńska
Muzyka: Jacek Skowroński
Głosy z offu: Irena Dudzińska, Zbigniew Rudziński
Konsultacja pedagogiczna: Elżbieta Drygas, Jerzy Hamerski
Asystentka: Izabella Nowacka

Występują:
Uffe: Franek Czekała/Wojtek Żelaśkiewicz
Berra: Sambor Dehr/Franek Styszyński
Dziadek Nils: Aleksander Machalica

Produkcja: Wojciech Nowak, Izabella Nowacka

Przedstawienia dla dzieci w wieku od 10 lat.

Polska prapremiera 22 grudnia 2013r.

 Współpraca: Teatr Szkolny Łejery

Tekst adaptacji Nicka Wooda został wydany przez Centrum Sztuki Dziecka w 34. zeszycie Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży więcej o zeszycie oraz informacje o tekście w katalogu www.nowesztuki.pl

 

Licencja na wystawienie utworu została wydana przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Prawa do udziałów Ulfa Starka reprezentuje Colombine Teaterförlag.

Książkę Ulfa Starka pt. „Czy umiesz gwizdać, Joanno?” wydało w Polsce Wydawnictwo Zakamarki więcej

 

 

Produkcja:

 

Biogramy twórców

Nick Wood angielski pisarz, aktor, niezależny dziennikarz i pedagog. Autor wielu sztuk teatralnych wystawianych w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Belgii, Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Chorwacji, Czarnogórze, Bośni oraz licznych spektakli radiowych.  W swoim kraju, ale i poza jego granicami, wiele czasu poświęca pracy z młodzieżą, prowadząc warsztaty dramatopisarskie i inne projekty teatralne. Współpracuje z Royal Shakespeare Company.

Ulf Stark należy do grona najbardziej lubianych i najczęściej czytanych autorów szwedzkich.  Dla dzieci napisał kilkadziesiąt książek, które przetłumaczono na ponad 25 języków i wielokrotnie wyróżniano. Dwukrotnie nominowany do prestiżowej nagrody Hansa Christiana Andersena.

Laura Słabińska absolwentka reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku. Obiecująca reżyserka, wyreżyserowała kilka bardzo dobrze przyjętych przedstawień, między innymi: Bleee… (Teatr Maska w Rzeszowie), Jabłoneczka (Teatr Lalek Pleciuga w Szczecinie), Puszek (BTL) i inne. Współpracowała z Teatro  dell’Aglio. Oprócz reżyserii zajmuje się także perukarstwem, fryzjerstwem artystycznym i rękodziełem.

RECENZJE:

Prof. Tyszka, Scena Wspólna i co z niej wynika, teatralny.pl

Joanna Żygowska, Nauka gwizdania, PRO ARTE http://proarte.net.pl/?q=node/38