Feniks powraca do domu

Jarosława Pulinowicz

Ptica Fieniks wozwraszciajetsja damoj

Przekład: Jerzy Sygidus

Była sobie raz maleńka, szara kotka imieniem Tosia. Miała marzenie i nie wierzyła, że może się ono spełnić na szarym i smutnym strychu, gdzie przyszło jej mieszkać. Był sobie raz Feniks Feliks, baśniowy ptak. Feniks miał cel, do którego uparcie, wbrew wszystkiemu dążył. Przypadek, a może nie przypadek, sprawił, że tych dwoje spotkało się i odtąd nic już nie było takie, jak dotychczas…

Moskwa, Paryż, Londyn… 
W jak daleką podróż trzeba się udać i kogo napotkać, aby dostrzec i zrozumieć, że szczęście naprawdę może stać tuż obok nas?
Lecimy!

Reżyseria: Jerzy Moszkowicz
Scenografia, światło: Jakub Psuja
Muzyka: Zbigniew Kozub
Ruch sceniczny: Zbigniew Szymczyk
Kostiumy: Angelina Janas–Jankowska
Asystentka reżysera: Izabella Nowacka

Występują:
Oksana Hamerska
Agnieszka Różańska
Radosław Elis
Sebastian Grek

Głosy z offu:
Małgorzata Bawer
Anna Mierzwa
Izabella Nowacka
Martyna Zaremba
Michał Kocurek
Aleksander Machalica

Producenci: Wojciech Nowak, Izabella Nowacka

Spektakl dla dzieci od 10 lat i dorosłych

Koprodukcja: Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu

Polska prapremiera: 23 lutego 2014 na Scenie Wspólnej Teatru Łejery i Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu

RECENZJE:

Prof. Juliusz Tyszka, Scena Wspólna i co z niej wynika, teatralny.pl

Prapremiera sztuki "Feniks powraca do domu" odbyła się na deskach zespołu „Etiud-Teatr” (Sankt Petersburg, reż. Jekatierina Gorochowskaja,  25 II 2012).

Inne inscenizacje:
Samarski Teatr Młodego Widza (SAMART, Samara, reż. Wiera Popowa, 28 II 2012)
Teatr „Parafraz” (Glazow, reż. Damir Sielimzianow, 10 III 2012)
Teatr Dramatu i Komedii (Oziorsk, reż. Jekatierina Gorochowskaja, 29 IV 2012)

Jarosława Pulinowicz, urodzona w 1987 w Omsku, rosyjska dramatopisarka młodego pokolenia. Wychowywała się w Chanty-Mansyjsku, centrum przemysłu naftowego zachodniej Syberii. Absolwentka dramaturgii; ukończyła prowadzoną przez Nikołaja Koladę Akademię Teatralną w Jekaterynburgu. Mimo młodego wieku napisała już około dwudziestu utworów scenicznych. Na język polski zostały przetłumaczone trzy z nich: monodramat Marzenie Nataszy oraz Niekończący się kwiecień i Feliks powraca do domu. Obecnie jedna z najczęściej wystawianych rosyjskich autorek (11 sztuk zrealizowanych w 30 teatrach w Rosji, Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Polsce i Wielkiej Brytanii.  Marzenie Nataszy od swojej premiery w 2009 r. doczekało się ok. 40 realizacji w teatrach repertuarowych ok. 60 w teatrach amatorskich i studenckich).